Onze laatste dagen

Maandag 24 juni
Na het ontbijt zijn Els en ik richting lagoon gefietst. Ted en Hans nemen een tuktuk, zij gaan met een boot varen op de lagoon.
Er heen zijn we via kleine weggetjes gegaan en hebben veel zijweggetjes genomen en wisten totaal niet meer waar we zaten. Herkenningspunten zijn wel steeds het spoor en de Dutch Channel. Dit kanaal loopt van Puttalam tot Negombo. 300 jaar geleden vervoerden de Nederlanders kaneel over dit meer dan 100 km lange kanaal.
Uiteindelijk kwamen we bij de brug die een eiland verbind met het vaste land. Vrijdag hebben we op het schierland de hoofdweg genomen, nu wilden we kleine weggetjes fietsen. Zeer de moeite waard. Iedere keer heb je weer een prachtig uitzicht op de lagoon.
Om half twaalf waren we weer terug in Negombo, we wilden de Hindoetempel gaan bekijken. Eerst even wat drinken en toen belde Indika. Hij wilde met ons fietsen. Oké, maar eerst naar de tempel, helaas de tempel was gesloten. Dan maar naar verschillende markten, maar ja die hadden we al gezien. Indika stelde voor om bij Jetwing Lagoon wat te gaan drinken. Oké, dan weer hetzelfde stuk fietsen, maardat was geen straf hoor. Indika fietst op een veel te klein fietsje. Je ziet al die volwassen mannen op van de kleine fietsjes fietsen.
Jetwing is een duur hotelketen en heeft een hotel aan de lagoon (ook nog twee aan het strand) met een prachtig restaurant. We hebben daar bier gedronken, patat gegeten en uiteindelijk ook nog geluncht. Een heerlijke vegetarische curry. Mmmmm
Daarna weer het hele eind teruggefietst, zal toch gauw tegen de 15 km zijn. Daarna wilden we thee drinken bij ons guesthouse, helaas was er geen elektra dus ook geen warm water. Het werd iets fris. Om een uur of vijf vertrok Indika en konden we onze gang weer gaan.
Dinsdag 25 juni
Snif, snif, onze laatste dag. Vannacht vliegen we terug. We zaten vroeg aan het ontbijt en fietsten vroeg naar de Hindoetempel. Een mooie kleurige tempel. Daarna weer richting haven en gewoon wat rondfietsen over kleine weggetjes met allerlei soorten huisjes. Ook veel heel armoedige vissershuisjes met maar één ruimte waar een heel gezin in woont, vaak met ouders en andere familieleden.
Na ongeveer een uur gefietst te hebben begon het te regenen. Tussen de buien door toch een flink stuk gefietst en tijdens het schuilen heeft Els haar haar laten knippen. Voor wel 100 Rp, is 0,60 € ziet ze er weer als nieuw uit.
Na de knipbeurt was het weer even droog. We kwamen Ted en Hans tegen, die waren echt doorweekt. Twee verzopen katjes.
Bij een stortbui stonden we weer te schuilen en toen het alleen nog spetterde wilden we weer op de fiets stappen en knal een klapband. Het was toch zeker nog een km of 5 lopen naar de fietsverhuurder.
De fietsen zijn nu ingeleverd en we zijn nu fietsloos. We hebben veel gefietst en dat was heerlijk. Als we nog iets willen ondernemen dan gaan we dat met de tuktuk doen.
Dit was het. Morgen zijn we terug in Nederland en daar zal ik het laatste stukje schrijven.
Dag allemaal en veel lfs van ons vieren.