Trein en eerste fietstocht met bagage
Door: jennie
Blijf op de hoogte en volg Jennie
28 November 2014 | Thailand, Ubon Ratchathani
28 november 2014
Allereerst iedereen bedankt voor de reacties. En we maken het goed.
We zitten in huisjes in een complex in Phibun Mangsahan dat anderhalf jaar oud is. Heel mooi. Hoe we hier komen was een avontuur op zich, maar daarover straks.
Eerst het laatste stukje Ayutthaya. Laat in de middag zijn we nog wezen fietsen en zo mooi. Met Gerda was ik in februari de laatste dag de rivier overgestoken en daar was zo’n mooie natuur. Daar hebben we nu ook gefietst. Het was tegen zonsondergang. Lege rijstvelden met open bills, witte reigers (veel biertjes Henk), waterbuffels en nog veel meer. De zonsondergang was prachtig daar. Er was veel water met waterplanten, kleine onverharde weggetjes. We kwamen een local (oude dame) tegen waar we nog even mee hebben staan praten (met handen en voeten), blijft altijd leuk.
De volgende ochtend vroeg uit de veren voor de trein. Die had meteen al een half uur vertraging en onderweg werd dat niet ingelopen maar uitgebreid. In plaats van zes uur kwamen we tegen achten aan. In het donker van het station naar ons hotel. Annemarie en Liesbeth hadden dat goed voorbereid via google maps.
Zo’n treinreis duurt lang (11 uur), maar is leuk. We hadden goede plekken, beter dan in het vliegtuig. Je ziet van alles onderweg. Rietsuiker, casave, bananen en nog veel en veel meer. Veel kleine dorpjes met schamele onderkomens langs de spoorlijn. Rijen brommers en auto’s die staan te wachten voor de overgangen. Leuk, leuk, leuk. In de trein lopen verkopers heel luidruchtig hun waren te verkopen. Ook dat is weer van alles en nog wat. Drinken, gegrilde kip, rijst met gebakken ei, gekookte eieren, schoongemaakt fruit en ga zo nog maar even door.
We hadden een prima, eenvoudig hotel In Ubon Ratchathani. Eerst een biertje en daarna eten op de nachtmarkt.
Vanochtend half zeven ontbijt en hup op de fiets. Onze eerst tocht met bepakking.
Mooie tocht, maar zo heet. Het is ruim 35 graden en dat zijn we nog helemaal niet gewend. Toch hebben we ruim 55 km afgelegd. We fietsten over kleine en grotere wegen. Door dorpjes en overal weer hallo, hey you, duimen omhoog en de Thaise glimlach. Heerlijk.
En toen kwamen we, na heel veel drinkstops, in Phibun Mangsahan aan. Daar moest een hotel zijn dat we niet zo gauw konden vinden. Een dame in een prachtige pick-up stopte en wist wel wat. Wij mochten achter haar aanrijden. Zo zijn we hier gekomen. Zo’n behulpzame dame. Ze is 42 jaar, getrouwd met een Noor die ze af en toe ziet. Ze regelde alles voor ons. Het eerste wat we wilden was water, een koud biertje en eten. Dat werd geregeld.
Om zes uur komt ze hierheen, dan laat ze ons zien hoe we weer op de goede weg naar Kong Chiam moeten komen en gaat ze met ons eten. Wat een verwennerij.
Het is nu nog niet eens half vier en ik zit opgepoetst dit stukje te schrijven. De was is gedaan. Ik ga zo lezen en Els is aan het ...... (je raadt het vast wel). Annemarie en Liesbeth zijn ook hun was aan het doen.
Nou lieve lezers, sorry voor het lange verhaal, maar we maken wat mee ....
En vooruit Ad Wilmont nogmaals xxxxx van ons vieren.
Allereerst iedereen bedankt voor de reacties. En we maken het goed.
We zitten in huisjes in een complex in Phibun Mangsahan dat anderhalf jaar oud is. Heel mooi. Hoe we hier komen was een avontuur op zich, maar daarover straks.
Eerst het laatste stukje Ayutthaya. Laat in de middag zijn we nog wezen fietsen en zo mooi. Met Gerda was ik in februari de laatste dag de rivier overgestoken en daar was zo’n mooie natuur. Daar hebben we nu ook gefietst. Het was tegen zonsondergang. Lege rijstvelden met open bills, witte reigers (veel biertjes Henk), waterbuffels en nog veel meer. De zonsondergang was prachtig daar. Er was veel water met waterplanten, kleine onverharde weggetjes. We kwamen een local (oude dame) tegen waar we nog even mee hebben staan praten (met handen en voeten), blijft altijd leuk.
De volgende ochtend vroeg uit de veren voor de trein. Die had meteen al een half uur vertraging en onderweg werd dat niet ingelopen maar uitgebreid. In plaats van zes uur kwamen we tegen achten aan. In het donker van het station naar ons hotel. Annemarie en Liesbeth hadden dat goed voorbereid via google maps.
Zo’n treinreis duurt lang (11 uur), maar is leuk. We hadden goede plekken, beter dan in het vliegtuig. Je ziet van alles onderweg. Rietsuiker, casave, bananen en nog veel en veel meer. Veel kleine dorpjes met schamele onderkomens langs de spoorlijn. Rijen brommers en auto’s die staan te wachten voor de overgangen. Leuk, leuk, leuk. In de trein lopen verkopers heel luidruchtig hun waren te verkopen. Ook dat is weer van alles en nog wat. Drinken, gegrilde kip, rijst met gebakken ei, gekookte eieren, schoongemaakt fruit en ga zo nog maar even door.
We hadden een prima, eenvoudig hotel In Ubon Ratchathani. Eerst een biertje en daarna eten op de nachtmarkt.
Vanochtend half zeven ontbijt en hup op de fiets. Onze eerst tocht met bepakking.
Mooie tocht, maar zo heet. Het is ruim 35 graden en dat zijn we nog helemaal niet gewend. Toch hebben we ruim 55 km afgelegd. We fietsten over kleine en grotere wegen. Door dorpjes en overal weer hallo, hey you, duimen omhoog en de Thaise glimlach. Heerlijk.
En toen kwamen we, na heel veel drinkstops, in Phibun Mangsahan aan. Daar moest een hotel zijn dat we niet zo gauw konden vinden. Een dame in een prachtige pick-up stopte en wist wel wat. Wij mochten achter haar aanrijden. Zo zijn we hier gekomen. Zo’n behulpzame dame. Ze is 42 jaar, getrouwd met een Noor die ze af en toe ziet. Ze regelde alles voor ons. Het eerste wat we wilden was water, een koud biertje en eten. Dat werd geregeld.
Om zes uur komt ze hierheen, dan laat ze ons zien hoe we weer op de goede weg naar Kong Chiam moeten komen en gaat ze met ons eten. Wat een verwennerij.
Het is nu nog niet eens half vier en ik zit opgepoetst dit stukje te schrijven. De was is gedaan. Ik ga zo lezen en Els is aan het ...... (je raadt het vast wel). Annemarie en Liesbeth zijn ook hun was aan het doen.
Nou lieve lezers, sorry voor het lange verhaal, maar we maken wat mee ....
En vooruit Ad Wilmont nogmaals xxxxx van ons vieren.
-
28 November 2014 - 10:23
Ad:
Hoi meiden.
Wat heerlijk om zo weer te fietsen na zo'n lange trein reis ik reis weer helemaal
met jullie mee en dat achter iemand aan rijden voor de goede weg komt mij ook
bekent voor. Hopelijk ging ze niet te hard. Gisteren een mooi verjaars cadeau Feyenoord
2-0 tegen Sevilla was genieten.
Nou nog weer veel fiets plezier en geniet van het heerlijke eten.
Gr. Corrie en Ad xxx -
28 November 2014 - 11:01
Ted:
Wauw meiden, wat leuk allemaal weer, wilde zomaar dat ik erbij was, de mooie natuur, de leuke treinreis, de leuke ontmoetingen, gewéldig om te lezen, blijf genieten en leuke dingen doen, wij blijven jullie volgen alsof we er zelf bij zijn, dikke kus van Hans en Ted -
28 November 2014 - 13:09
Ineke:
Boeiend leuk verslag met zeer mooie foto's.
Xx -
28 November 2014 - 13:27
Ans:
Lieve dames, wat weer super mooie foto's. De zon's ondergang met Annemarie en de reigers in het water. En weer een leuk reisverslag Jennie. Lfs. Ans -
29 November 2014 - 19:43
Vera M:
Dat is weer genieten he ,En ik geniet mee !!
Wat een leuk verslag Jennie... Lfs Vera M.. -
29 November 2014 - 23:34
Johanna:
Lieve meiden, heerlijk om weer mee te lezen en een beetje op reis te zijn met jullie. Het geeft niet als het verslag lang is, ik geniet ervan. Prachtige foto's weer.
Liefs Johanna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
