Sa Dec, bloemenstad
Door: Jennie
Blijf op de hoogte en volg Jennie
11 December 2015 | Vietnam, Long Xuyên
Liesbeth en ik hebben een eilandje befietst, het tijgereiland. Annemarie bleef thuis, ze wilde haar zieke oog rust gunnen.
Dat eilandje was weer zo mooi. Met de pont een stukje varen, waar we alweer van alles zagen. Vooral bij de opstapplaats. Er werden daar ananassen, kokosnoten en houtskool van eigenaar gewisseld. Met de boot kwamen ze binnen en per kar, fiets en brommer weer afgevoerd.
Op het eiland kom je geen auto's tegen en een stuk minder brommers. We hebben het hele eiland overgefietst. Een gedeelte was onverhard en een gedeelte leek op een jungletocht op de fiets. Een heel smal paadje met aan een kant de Mekong. Die kant was behoorlijk afgebrokkeld. Spannend. Onderweg zagen we een fruit/groentestalletje waar we een ananas kochten en schoon lieten maken. Toen we hem wilden betalen wilde het meisje er geen geld voor hebben. 'Free' zei ze. Bij het opeten ervan zaten er een stuk of tien kinderen om ons heen. Een jochie van elf vroeg: 'what is your favorite sport?'. 'Football' zei ik. 'And yours?'. 'Badminton'. Hij sprak echt keurig Engels.
Verder spreekt men weinig Engels hier. Met handen, voeten, point it en het taalgidsje redden we ons.
Het eten is steeds heerlijk. Vegetarisch is geen probleem. Chay (vegetarisch) staat vaak op restaurants en op de kaart. Boeddhisten eten vegetarisch.
11 december
Sa Dec, bloemenstad. Dat was onderweg wel te zien. Plantenkwekerijen, honderden. Weer een ander decor. We zijn 50 km dichter bij Ho Chi Minh. We blijven hier twee nachten. We slapen in een groot, koloniaal huis, dat omgebouwd is tot hotel. Een prachtige tuin er om heen en we kunnen hier ook eten. Er is buiten een zitje, waar je heerlijk kan vertoeven. Ik noem dit een verwenadresje.
Dit stadje is ook bekend omdat de Franse schrijfster Marguérite Duras hier gewoond heeft. Haat huis kan je bezichtigen.
Onderweg moet je wel bij de les blijven. Als je een stilstaande bus, auto of brommer passeert, kan die zomaar gaan rijden. Spiegelkijken kennen ze niet. Ook uit zijstraten schieten brommers zo de weg op.
Annemarie haar oog is genezen. Die dag rust heeft haar oog goed gedaan. Ja wat wil je, die ogen zien zo veel onderweg.
Vandaag onderweg hadden we weer rijstvelden in verschillende stadia. Het was een mooie tocht, voornamelijk langs water. Alleen was er meer verkeer.
Dit gaat weer op de site. Doeiiiii en liefs.
PS Jammer dat Ajax nier overwintert in Europa. Volgend jaar dan maar CL.
Dat eilandje was weer zo mooi. Met de pont een stukje varen, waar we alweer van alles zagen. Vooral bij de opstapplaats. Er werden daar ananassen, kokosnoten en houtskool van eigenaar gewisseld. Met de boot kwamen ze binnen en per kar, fiets en brommer weer afgevoerd.
Op het eiland kom je geen auto's tegen en een stuk minder brommers. We hebben het hele eiland overgefietst. Een gedeelte was onverhard en een gedeelte leek op een jungletocht op de fiets. Een heel smal paadje met aan een kant de Mekong. Die kant was behoorlijk afgebrokkeld. Spannend. Onderweg zagen we een fruit/groentestalletje waar we een ananas kochten en schoon lieten maken. Toen we hem wilden betalen wilde het meisje er geen geld voor hebben. 'Free' zei ze. Bij het opeten ervan zaten er een stuk of tien kinderen om ons heen. Een jochie van elf vroeg: 'what is your favorite sport?'. 'Football' zei ik. 'And yours?'. 'Badminton'. Hij sprak echt keurig Engels.
Verder spreekt men weinig Engels hier. Met handen, voeten, point it en het taalgidsje redden we ons.
Het eten is steeds heerlijk. Vegetarisch is geen probleem. Chay (vegetarisch) staat vaak op restaurants en op de kaart. Boeddhisten eten vegetarisch.
11 december
Sa Dec, bloemenstad. Dat was onderweg wel te zien. Plantenkwekerijen, honderden. Weer een ander decor. We zijn 50 km dichter bij Ho Chi Minh. We blijven hier twee nachten. We slapen in een groot, koloniaal huis, dat omgebouwd is tot hotel. Een prachtige tuin er om heen en we kunnen hier ook eten. Er is buiten een zitje, waar je heerlijk kan vertoeven. Ik noem dit een verwenadresje.
Dit stadje is ook bekend omdat de Franse schrijfster Marguérite Duras hier gewoond heeft. Haat huis kan je bezichtigen.
Onderweg moet je wel bij de les blijven. Als je een stilstaande bus, auto of brommer passeert, kan die zomaar gaan rijden. Spiegelkijken kennen ze niet. Ook uit zijstraten schieten brommers zo de weg op.
Annemarie haar oog is genezen. Die dag rust heeft haar oog goed gedaan. Ja wat wil je, die ogen zien zo veel onderweg.
Vandaag onderweg hadden we weer rijstvelden in verschillende stadia. Het was een mooie tocht, voornamelijk langs water. Alleen was er meer verkeer.
Dit gaat weer op de site. Doeiiiii en liefs.
PS Jammer dat Ajax nier overwintert in Europa. Volgend jaar dan maar CL.
-
11 December 2015 - 10:19
Ad:
Hoi meiden wat een schitterende foto's weer echt genieten daar.
Ik ben nog steeds jaloers op jullie.
Blijf genieten.
gr. Corrie en Ad xxx -
11 December 2015 - 10:49
Lenie:
Wat kan je toch prachtig schrijven Jen. Ik fiets gewoon mee met jullie.
Dikke kus. -
11 December 2015 - 10:53
Ted:
Ha die meiden, het is nog steeds genieten daar bij jullie, lekker gefietst op een eilandje (Cu lao my Hoa Hung?), helemaal één met de natuur, heerlijk, de foto's ook leuk, wat ze al niet vervoeren op de brommertjes en fietsen, geweldig, geniet nog van jullie "Verwenadresje" en zéker van het mooie weer, hier is het koud, somber, donker en nat, bahhh, niet veel aan, liefs van Hans en Ted -
11 December 2015 - 10:53
Marjanne:
Hallo Jenny (en allemaal),
wederom volg en lees ik (kennis van Ted) jullie ervaringen dit jaar en geniet ik weer met volle teugen van de smakelijke verhalen en mooie foto's. Dit jaar nog een beetje meer omdat Arie en ik zelf 7 januari naar Vietnam gaan. Niet zo ontdekkend als jullie, maar met een Fox rondreis. De plekken waar jullie komen zullen wij zeker niet komen, daarom genieten wij des te meer van jullie verhalen om ook dat stukje van Vietnam te mogen zien door jullie ogen. Geniet en wij genieten met jullie mee.
Mooie en veilige reis wensen we jullie toe.
Groetjes
Arie en Marjanne -
11 December 2015 - 11:09
Sonne:
Geweldig wat jullie allemaal doen en zien. Zonnige momenten voor ons in het op het ogenblik zo natte en sombere Limburg. Je ogen wat rust geven zal moeilijk zijn met zoveel kleurpracht. Geniet meiden, dan genieten wij ook! (ik zie nu dat Arie en Marjanne hetzelfde schrijven)
Groet
Sonne -
11 December 2015 - 13:55
Johanna:
Hoi lieve meiden, heerlijk om weer mee te reizen/lezen! Mooie foto's, wat zal dat wegen op zo'n brommer? Giga veel! Die snoetjes van die kinderen op de foto, zo schattig. Fijn dat het oog van Annemarie weer beter gaat.
Liefs Johanna -
11 December 2015 - 16:41
Els:
Ha meiden
Wat genieten jullie weer en mooie foto's, heel erkenbaar.
Wat vervelend van Annemarie haar oog, hoplijk snel weer beter.
vandaag vies druilerig weer hier,bij jullie is het beter.
Nog even en dan ga ik ook vliegen, heb er erg veel zin in.
Nou meiden geniet nog in Vietnam en Annemarie Beterschap met je oog.
dikke kus van Els -
12 December 2015 - 20:20
Ans:
Lieve meiden,
wat weer een pracht verhaal Jennie, het blijft heel leuk om met jullie mee te fietsen en door je camera mee te kijken. Ik geniet van de prachtige plaatjes en kleuren.
Knuffel Ans.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
