Dit is echt het laatste
Door: Jennie
Blijf op de hoogte en volg Jennie
07 Februari 2016 | Nederland, Westzaan
6 februari
Het eerste nachtje thuis zit er op. Weinig geslapen. Jetlag en gewoon geen zin om te slapen.
Nog even wat feitjes.
In Thailand hebben we 1850 km gefietst (totaal voor mij 2650), 1200 km met de trein en ruim 250 km met de taxi van en naar het vliegveld.
We hebben in 31 verschillende bedden geslapen (totaal voor mij 43).
Niets geen mankementen aan de fietsen, geen lekke banden, versnellingen werkten perfect, geen kettingen er af gelopen. Alleen problemen met de km-tellers. In Vietnam deed op een gegeven moment alleen de mijne het nog. Die gaf er in Thailand de brui aan en die van Els deed het ook niet. Gelukkig vonden we een nieuwe in Cha-am en die doet het nog steeds.
Het lekkerste bed was het laatste in Damnoen Saduak, het leukste was oud en nieuw in Huay Yang met de eigenaars en gasten van het Resort. Met hen gegeten en daarna met z’n allen naar het strand met vuurwerk en geluksbalonnen. Het mooiste resort was My Resort in Khuan Khanun.
Het mooist was het in de buurt van Phattalung, bij de meren. Vooral Thale noi, het kleine meer, was erg mooi met z’n lotussen, vogels, buffels.
De t-shirts die veel Thaïen droegen waren de shirts met ‘Bike for Dad’. 5 december is de koning (Dad) 88 geworden. Ter gelegenheid daarvan heeft de kroonprins fietstochten georganiseerd door heel Thailand. Meer dan een half miljoen mensen hebben meegefietst. Je zag onderweg spandoeken en affiches en de shirts waren er in alle maten, voor kleine kinderen en volwassenen. We zagen ook mensen lopen met shirts met ‘Bike for Mom’. De Dad-shirts zijn geel en de Mom lichtblauw.
Rode draad tijdens de reis was water. Onze vriendin de Mekong in Vietnam. de Golf van Thailand in Vietnam en Thailand, de meren in Zuid-Oost Thailand en de prachtige watertjes in de buurt van Damnoen Saduak. Daardoor was het heel groen overal met rijstvelden, cocospalmen, bananenbomen, rubber, ananasvelden en al dat fruit. Het was genieten.
Geluiden onderweg kwamen onderweg in Thailand van de vogels. Het geroep van de Drongo’s, de pauwen die daarop antwoorden. Het mooie gefluit van de Thaise spreeuwen en al die andere vogels.
In Vietnam kwamen de geluiden voornamelijk van de miljoenen brommers. Hun lekke uitlaten en toeters.
In Thailand kam het getoeter van auto’s en brommers om ons gedag te zeggen.
Ook de locals kunnen aardig wat geluid produceren als wij langsfietsen, zowel in Vietnam als in Thailand. Hallo, waar kom je vandaan, waar ga je heen, schaterlachen. Ik moet oppassen dat ik terug in Nederland niet iedereen gedag zeg en naar iedereen glimlach.
De geuren in Vietnam van doerians en in beide landen uitlaatgassen, riool, maar ook de geur van fruit en bloemen (jasmijn), van eten dat overal klaargemaakt wordt, vaak piepkleine keukentjes op een brommer.
Ja, wat kan ik nog meer vertellen, in ieder geval waren we heel blij met de reacties op het blog. Fijn om wat van het thuisfront te horen. Ook via whatsapp en Facebook, foto’s en filmpjes van de (klein)kinderen, familie en vrienden.
Ien en Suus jullie fietstassen hebben het heel goed gedaan. Bedankt.
De ‘jennievanpaassen.waarbenjij.nu’ is tot nu toe 66.774 keer bekeken.
Ik laat het hierbij. Wat de volgende reis gaat worden is nog een ?. Van Singapore naar Maleisië, de Filepijnen, of toch weer Thailand? We zullen zien.
We gaan nu genieten van de lente en zomer in Nederland. Want Nederland blijft een prachtig land en dat komt ook door zijn seizoenen.
Liefs van de vier fietsers: Annemarie, Liesbeth, Els en ik.
Het eerste nachtje thuis zit er op. Weinig geslapen. Jetlag en gewoon geen zin om te slapen.
Nog even wat feitjes.
In Thailand hebben we 1850 km gefietst (totaal voor mij 2650), 1200 km met de trein en ruim 250 km met de taxi van en naar het vliegveld.
We hebben in 31 verschillende bedden geslapen (totaal voor mij 43).
Niets geen mankementen aan de fietsen, geen lekke banden, versnellingen werkten perfect, geen kettingen er af gelopen. Alleen problemen met de km-tellers. In Vietnam deed op een gegeven moment alleen de mijne het nog. Die gaf er in Thailand de brui aan en die van Els deed het ook niet. Gelukkig vonden we een nieuwe in Cha-am en die doet het nog steeds.
Het lekkerste bed was het laatste in Damnoen Saduak, het leukste was oud en nieuw in Huay Yang met de eigenaars en gasten van het Resort. Met hen gegeten en daarna met z’n allen naar het strand met vuurwerk en geluksbalonnen. Het mooiste resort was My Resort in Khuan Khanun.
Het mooist was het in de buurt van Phattalung, bij de meren. Vooral Thale noi, het kleine meer, was erg mooi met z’n lotussen, vogels, buffels.
De t-shirts die veel Thaïen droegen waren de shirts met ‘Bike for Dad’. 5 december is de koning (Dad) 88 geworden. Ter gelegenheid daarvan heeft de kroonprins fietstochten georganiseerd door heel Thailand. Meer dan een half miljoen mensen hebben meegefietst. Je zag onderweg spandoeken en affiches en de shirts waren er in alle maten, voor kleine kinderen en volwassenen. We zagen ook mensen lopen met shirts met ‘Bike for Mom’. De Dad-shirts zijn geel en de Mom lichtblauw.
Rode draad tijdens de reis was water. Onze vriendin de Mekong in Vietnam. de Golf van Thailand in Vietnam en Thailand, de meren in Zuid-Oost Thailand en de prachtige watertjes in de buurt van Damnoen Saduak. Daardoor was het heel groen overal met rijstvelden, cocospalmen, bananenbomen, rubber, ananasvelden en al dat fruit. Het was genieten.
Geluiden onderweg kwamen onderweg in Thailand van de vogels. Het geroep van de Drongo’s, de pauwen die daarop antwoorden. Het mooie gefluit van de Thaise spreeuwen en al die andere vogels.
In Vietnam kwamen de geluiden voornamelijk van de miljoenen brommers. Hun lekke uitlaten en toeters.
In Thailand kam het getoeter van auto’s en brommers om ons gedag te zeggen.
Ook de locals kunnen aardig wat geluid produceren als wij langsfietsen, zowel in Vietnam als in Thailand. Hallo, waar kom je vandaan, waar ga je heen, schaterlachen. Ik moet oppassen dat ik terug in Nederland niet iedereen gedag zeg en naar iedereen glimlach.
De geuren in Vietnam van doerians en in beide landen uitlaatgassen, riool, maar ook de geur van fruit en bloemen (jasmijn), van eten dat overal klaargemaakt wordt, vaak piepkleine keukentjes op een brommer.
Ja, wat kan ik nog meer vertellen, in ieder geval waren we heel blij met de reacties op het blog. Fijn om wat van het thuisfront te horen. Ook via whatsapp en Facebook, foto’s en filmpjes van de (klein)kinderen, familie en vrienden.
Ien en Suus jullie fietstassen hebben het heel goed gedaan. Bedankt.
De ‘jennievanpaassen.waarbenjij.nu’ is tot nu toe 66.774 keer bekeken.
Ik laat het hierbij. Wat de volgende reis gaat worden is nog een ?. Van Singapore naar Maleisië, de Filepijnen, of toch weer Thailand? We zullen zien.
We gaan nu genieten van de lente en zomer in Nederland. Want Nederland blijft een prachtig land en dat komt ook door zijn seizoenen.
Liefs van de vier fietsers: Annemarie, Liesbeth, Els en ik.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
