Derde gedeelte
Door: Jennie
Blijf op de hoogte en volg Jennie
08 Januari 2020 | Thailand, Watthana Nakhon
7 jan. 2020
Gisteren viel mijn fietscomputer op de stenen vloer en deed het niet meer. Oeps.
De mevrouw van het resort is ook een fietser en heel trots op haar fiets. Zij wilde mee naar een fietswinkel om te kijken of het de batterij is. Maar, eerst op de foto met ons en onze fietsen.
De zoon van de fietswinkeleigenaar heeft een nieuwe batterij in de computer gedaan en hij doet het weer. Jippy, blij.
Gisterenavond in het restaurant een auto geregeld die ons naar Ban Kho Khlan brengt.
Het is nog vroeg en we zitten in een prima huisje in een mooie tuin (met koraalbomen Ad) in Ban Kho Khlan. Het ging goed met de auto. Hij zou om acht uur komen, maar dat werd een Thais halfuurtje. De auto was eigenlijk al bijna vol, maar wij en de fietsen pasten er nog bij. Buiten ons tweeën en de chauffeur, zaten er nog drie mannen achter in de bak. (Gerda Cambodia) Van een van de mannen kregen we een knuffel bij het afscheid. Ze spraken geen woord Engels, maar begrijpen doe je elkaar wel. Ze waren heel trots om ons weg te brengen en de chauffeur reed heel rustig en veilig.
8 jan.
Begonnen aan het derde en laatste deel van de reis, op naar Bangkok. Eerste deel was langs de Mekong naar Ubon Ratchathani en het tweede deel tot waar de auto ons gebracht heeft, Ban Kho Khlan.
De weg waar we vanochtend moesten beginnen lag aan overkant van het Busby Resort. Op de hoek was het een drukte van belang. Een ochtendmarkt met groenten enzo. En dat om zeven uur in de ochtend al.
We zitten nu in het Areeya Resort in een klein plaatsje in de provincie Watthana Nakhon. Mooie huisjes in een prachtige tuin met rond ons huisje bamboe. Eigenaars zijn Areeya en haar Oostenrijkse man. We kunnen hier ook eten.
De tocht hierheen was toppie. De weg was glooiend en slingerde tussen de casavevelden. We hadden een tweetje in de rug. Goed asfalt en niet zo druk. Genieten. Je kijkt je ogen uit. Niet alleen casave, ook suikerriet, bananen, palmen. En dan al die mensen in de huisjes, op brommers en auto’s. Er werd zelfs geapplaudisseerd.
Je ziet mooie erfjes en huisjes waarvan je je afvraagt hoe men er in kan wonen. Ook kwamen we een soort tentenkamp tegen. Een stuk of zes grote zwarte tenten. Tussen de tenten werd gespeeld en gekookt.
Dit is het weer. Ik ga foto’s uitzoeken om bij het verslag te doen.
Bedankt voor de fijne reacties.
Lfs
Gisteren viel mijn fietscomputer op de stenen vloer en deed het niet meer. Oeps.
De mevrouw van het resort is ook een fietser en heel trots op haar fiets. Zij wilde mee naar een fietswinkel om te kijken of het de batterij is. Maar, eerst op de foto met ons en onze fietsen.
De zoon van de fietswinkeleigenaar heeft een nieuwe batterij in de computer gedaan en hij doet het weer. Jippy, blij.
Gisterenavond in het restaurant een auto geregeld die ons naar Ban Kho Khlan brengt.
Het is nog vroeg en we zitten in een prima huisje in een mooie tuin (met koraalbomen Ad) in Ban Kho Khlan. Het ging goed met de auto. Hij zou om acht uur komen, maar dat werd een Thais halfuurtje. De auto was eigenlijk al bijna vol, maar wij en de fietsen pasten er nog bij. Buiten ons tweeën en de chauffeur, zaten er nog drie mannen achter in de bak. (Gerda Cambodia) Van een van de mannen kregen we een knuffel bij het afscheid. Ze spraken geen woord Engels, maar begrijpen doe je elkaar wel. Ze waren heel trots om ons weg te brengen en de chauffeur reed heel rustig en veilig.
8 jan.
Begonnen aan het derde en laatste deel van de reis, op naar Bangkok. Eerste deel was langs de Mekong naar Ubon Ratchathani en het tweede deel tot waar de auto ons gebracht heeft, Ban Kho Khlan.
De weg waar we vanochtend moesten beginnen lag aan overkant van het Busby Resort. Op de hoek was het een drukte van belang. Een ochtendmarkt met groenten enzo. En dat om zeven uur in de ochtend al.
We zitten nu in het Areeya Resort in een klein plaatsje in de provincie Watthana Nakhon. Mooie huisjes in een prachtige tuin met rond ons huisje bamboe. Eigenaars zijn Areeya en haar Oostenrijkse man. We kunnen hier ook eten.
De tocht hierheen was toppie. De weg was glooiend en slingerde tussen de casavevelden. We hadden een tweetje in de rug. Goed asfalt en niet zo druk. Genieten. Je kijkt je ogen uit. Niet alleen casave, ook suikerriet, bananen, palmen. En dan al die mensen in de huisjes, op brommers en auto’s. Er werd zelfs geapplaudisseerd.
Je ziet mooie erfjes en huisjes waarvan je je afvraagt hoe men er in kan wonen. Ook kwamen we een soort tentenkamp tegen. Een stuk of zes grote zwarte tenten. Tussen de tenten werd gespeeld en gekookt.
Dit is het weer. Ik ga foto’s uitzoeken om bij het verslag te doen.
Bedankt voor de fijne reacties.
Lfs
-
08 Januari 2020 - 10:06
Lieneke:
Heerlijk om te lezen over jullie belevenissen. Gelukkig steeds een beetje hulp van een lift zodat je de saaie en vervelende stukken kunnen overslaan.
Wij genieten enorm van de 4.000 eilanden en hebben het super gezellig.
Nog 1 week te gaan. Volgende week zitten we alweer terug in het vliegtuig. Met weemoed vertrekken we hier en zullen blijven dromen van mooie fietsreizen in Azië.
Groetjes,
Lieneke en Hans -
08 Januari 2020 - 14:51
Johanna:
Hoi lieve meiden, wat een leuk verslag weer. De mensen zijn echt blij met jullie. Wat heerlijk om zulke goede ervaringen met de plaatselijke bevolking te hebben. Dat maakt een reis natuurlijk ook heel leuk. Enne een huisje omringd met bamboe is natuurlijk niet voor niets! Nog ff lekker genieten meiden. Liefs en een dikke knuffel, Johanna -
09 Januari 2020 - 12:12
Carla:
Heerlijk om te lezen op een regenachtige dag in Zaandijk. Liefs Carla en Evert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
