Samut Sakhon

22 jan.2020
Een km of dertig in de omgeving gefietst vandaag. De teller staat op 2000 km. Zoveel kilometers hadden we niet verwacht.
Eerst met een pontje over en richting de Zuid Chinese zee. Onderweg weer zoutpannen. Je hebt hier geen klimmetjes van heuvels, maar van bruggen. Er zijn ontelbaar veel bruggen.
Bij de zee was een klein vissersdorpje met aardige mensen. Ze vonden het geweldig dat wij hun dorpje wilden zien. Een mevrouw liep mee om ons de weg te wijzen. Heel bijzonder. Er liep een stenen dijk tussen de zee en de huisjes. Kijk maar op de foto’s. Alles ziet er erg rommelig uit. Er zal wel veel vuilnis aan spoelen.
Els gaf de kinderen een vingerpoppetje. Zo blij die kinderen, maar de (groot)ouders ook.
Terug kwamen we zowaar apen tegen. Dat is pas de tweede keer deze vakantie.
En we zijn langs de spoorlijn gefietst, een onverhard pad. Er rijdt hier een trein, ook op het schiereiland waar we gefietst hebben.
De huizen staan bijna op de spoorlijn. Dat kan toch niet fijn wonen zijn, maar ze hebben niets anders. Ze proberen er toch iets van te maken door planten bij de huizen te zetten.
23 jan.
Onze laatste dag hier in Samut Sakhon. Ook hier veel verkeer. Veel zware vrachtauto’s. Vandaag een relaxdag. Lekker lezen op het balkon en tussen de middag het stadje in. Eerst naar het station. Er staan treinen klaar, maar die vertrekken nog lang niet. Voor die tijd moeten de rails ontruimd worden. Er staat van alles op te koop. In Samut Songkhram heb je dat ook. Moet je eigenlijk even googlen.
Verder heb je straten vol met stalletjes aan de weg. Heel veel (gedroogde)vis en Chinese winkels. Ook hier kijk je je ogen uit.
Daarna nog een tempel bezocht die wel een opknapbeurtje nodig heeft.
Langs het water zie je de voorbereidingen al voor het Chinese nieuwjaar overmorgen.
Al met al weer een leuke dag. Morgen onze laatste grote fietstocht.
Luitjes, dit was het weer.
Lieve groeten van ons