Cha-am

17 dec. ‘22

In White Monkey zit een gezin met drie kinderen, de jongste 8 jaar uit Frankrijk. Ze zijn al maanden aan het fietsen (Portugal, Marokko) en gaan nog naar Cambodja en Vietnam. Ze geven de kinderen onderweg les. Zo stoer.

Ja, het is inderdaad een grap. Gepest door apen en dan slapen in White Monkey. Daar hebben we helemaal niet bij stil gestaan.

En nu zijn we in Cha-am, in Paso resort, na ongeveer 55 km fietsen. We hebben een grote kamer, dat heeft als voordeel dat het niet zo’n puinhoop wordt. We hebben ieder onze eigen plek voor onze tassen.

We zitten aan zee (Golf van Thailand). Er is hier een groot balkon met zeezicht en twee grote ligstoelen. We gaan hier nooit meer weg.

We hadden weer een prima fietstocht met de wind in onze rug.

We moesten eerst 28 km richting zee (naar het oosten) en daarna hoefden we alleen de kustlijn naar het zuiden te volgen (weg 2021). Het hele stuk een heus fietspad, er mochten ook geen brommers rijden. We kwamen bij de kust bij het plaatsje Hat Chao Damran. Het was daar gezellig druk met locals. Ze zaten in grote groepen met elkaar te eten op het strand.

Voor we weg reden uit White Monkey kregen we allebei een apensleutelhanger. Zo lief weer.

En bij onze koffiestop kregen we bananen.

We hebben twee ijsvogels gezien, één vloog meteen weg en de andere staat wel op de foto maar heel klein.

Ook zagen we zee-arenden, openbills, ibissen, reigers en nog veel meer. Het is een mooi stuk Thailand hier. Rijstvelden, viskwekerijen en er ligt overal vis te drogen.

Het is verbazend rustig hier in Cha-am, terwijl het zaterdag is. Het is de badplaats voor oa mensen uit Bangkok. Er loopt een weg (boulevard) langs de zee van ongeveer 4 km.

18 dec.

Wat een wind. Hoge golven lopen het strand op. We hebben geen wifi en de tv schijnt het ook niet te doen. Hopelijk vanavond wel, want we willen de finale kijken. Gisteren hebben we ook gekeken. Spannende wedstrijd. We waren toch wel lichtelijk voor Marokko, maar Kroatië is ook oké.

Vanmiddag een stuk gefietst naar een vissershaven, heel traditioneel.

Nu zitten we op ons terras te lezen. Aan de andere kant van de weg probeert een jongen auto’s te lokken om bij hem te parkeren. Hij staat hier de hele dag en gisteren ook al. Er staan veel meer jongens dat te doen. Of ze daar geld voor krijgen of hopen dat de mensen bij de stalletjes eten halen, geen idee. Een vermakelijk gezicht.

Het is nu half vijf en wifi doet het weer gelukkig.

Ik ga dit stukje plaatsen. Bedankt voor alle leuke reacties.

We blijven nog twee nachten hier (totaal drie) en daarna gaan we naar Hua Hin.

Oja, de teller staat op zo’n 270 km.

Veel liefs van de zussies.