We zijn weer thuis

25 jan. ‘23

Nou lieve mensen we zijn weer thuis. Dit is echt het laatste verhaaltje. Op de valreep gisteren na het eten op het strand een regenbuitje.Er werden overal parasols opgezet en dat was niet voor de zon. Toen we op onze kamer waren nog een heuse onweersbui.

Verder hebben we bijna geen regen gehad. Het is niet warmer geweest dan 32 graden. De wind kwam steeds uit het noorden en noordoosten. Prima fietsweer.

De fietsen hebben het uitstekend gedaan. In het begin liep mijn voorrem aan, maar dat heb ik gelukkig kunnen maken. Nul lekke banden.

We hebben relaxt gefietst en toch nog de 1200 km gehaald.

Hoogte punten: Phuket, Koh Yao Noi en Surat Thani (mangrovetunnel).

We hadden een mooie tocht bedacht, langs de zee en door het binnenland. Dorpjes waar bijna geen toeristen komen en stadjes met af en toe een farang. Een stad was een welkome afwisseling. Bekijks en aandacht hadden we genoeg. Wat wil je twee niet jonge dames op bepakte fietsen. Ze vonden ons vooral strong.

Wat we gaan missen: elkaar, het onderweg zijn, het eten, de prachtige natuur, de geluiden van de natuur zoals van vogels en de lieve mensen, het weer.

We vonden steeds mooie, schone onderkomens met goede bedden en bijna altijd wit beddengoed.

Voor het navigeren gebruikten we maps me en daar vonden we ook onderkomens en bezienswaardigheden. Het wordt eigenlijk steeds makkelijker en landkaart of reisgids gebruikten we niet.

Plannen voor een volgende reis zijn er al, maar houden we nog even voor onszelf.

Oja, we werden opgehaald door Ineke, Ted en Henk (zussen en broer). En het is koudhier in Nederland en dat is wennen.

Maar weer lekker om in je eigen bed te slapen en iedereen weer te zien. Kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden.

Dit was het, tot onze volgende reis.

Heel veel liefs van Els en Jennie (de zussies).