Strand

11 jan. ‘23

De fluitketel fluit en fluit en fluit. Tenminste het geluid dat de krekels maken, lijkt op een fluitketel. En dat gaat de hele dag door.

De tickets voor Ko Yao Noi zijn geboekt. Vrijdag de 13e gaan we en de overtocht duurt maar een half uur.

Vanochtend hebben we op het heel brede strand bij de botensteiger gewandeld. Het is zo mooi. Overal om je heen rotsen die uit het water steken.

We zijn net ingecheckt in ons nieuwe onderkomen. Hier worden we blij van. Prachtige kamer met schaapjes op de muren geschilderd, een heel groot bed en met balkon. Hier houden we het wel twee nachten uit (langer ook, maar voor vrijdag hebben we de boot geboekt).

Om plastic afval tegen te gaan, staan er op de kamers twee glazen flessen die je op de gang kan vullen. Moeten ze overal doen.

We hebben in een chic restaurant gegeten. Mooi gedekte tafel metechte orchideeën, stenen borden, goede stoelen, etc.

We aten groenten in oystersaus met rijst. De groenten lagen op een bananenblad op een mooi bord. De rijst zat in een totfeestmuts gevouwen bananenblad. En het was nog lekker ook.

12 jan.

Heerlijk geslapen in ons kingsize bed met de geschilderde schapen op de muren.

Als het licht is buiten, gaat de schuifpui open.

We lazen ergens dat er in de buurt een opvangplek voor olifanten is. Wij op de fiers erheen, maar helaas nergens te vinden. Ze zijn vast verhuisd. Geef niet, toch even lekker gefietst.

Vanmiddag zijn we naar het strand geweest. Het water was heerlijk en zo helder.

We zagen nog iets grappigs. Een man en een vrouw waren bagage aan het vastzetten op een soort supplank. Daar waren ze wel even mee bezig. Toen ging die vrouw op de plank liggen en de man zitten. De man peddelde de plank een stuk over zee, we konden niet zien waar ze precies heen gingen. De kust loopt niet recht, maar heeft overal uitsteeksels.

Het is half vijf in de middag en 32 graden.

Meer nieuws hebben we niet. Het gaat nog steeds goed met ons.

Heel veel liefs, Els en Jennie.